Πίνω απόψε για να θυμηθώ

Απόψε το βράδυ δεν κατάφερα να βρω καμιά άλλη κωλόγρια να ξεπορτίσω για  τεκνό fishing και αποφάσισα να καθίσω μέσα. Έτσι λοιπόν γέμισα ένα ποτήρι μπέρμπον με δύο πάγους τριμμένους, έτσι το έπινε ο συγχωρεμένος ο Αριστείδης, ο τρίτος σύζυγος μου ,έμπορος υφασμάτων στο επάγγελμα ,μεγάλο μούτρο . Έβαλα που λες και στο πικαπ κάποιον από τους παλιούς δίσκους μου , και κάθισα στον καναπέ μου να απολαύσω την μουσική ,ωραία μουσική αισθαντική , κατάφερε να γεμίσει το μυαλό μου νοσταλγία για το παρελθόν. Άρχισαν σαν σε view master  οι εικόνες να περνάνε από μπροστά μου , εικόνες από τα ατελείωτα πάρτι μέχρι το πρωί σε σπίτια φίλων, να τραγουδάμε να χορεύουμε να χαχανίζουμε με τις άλλες κότες , τώρα οι μισές από αυτές έχουν  γίνει τροφή στα σκουλήκια , τέτοια σκουλήκια που ήταν όλες τους, ε…άμα πια όλες κουτσομπόλες και φαρμακόγλωσσες , δε κοιτούσαν τα δικά τους τα κερατιάτικα των άλλων  ψάχνανε  . Φταίω εγώ που ήμουν γκόμενα με τα όλα της ; Δεν υπήρχε , πραγματικά, αρσενικό που να μη με φλερτάρει .

Ο Παναγιώτης ο δεύτερος σύζυγος δεν άντεχε τον συναγωνισμό με τους άλλους άντρες,  με αποτέλεσμα να έχουμε ομηρικούς καβγάδες κάθε βράδυ μέχρι το πρωί  ,ώσπου ένα βράδυ ,όταν με τσάκωσε με τον Αριστείδη ,που  με είχε  στριμώξει πίσω από τον  καναπέ της Χαρίκλειας  , πάλι σένα από αυτά τα πάρτι , μου έδωσε τα παπούτσια στο χέρι και την κόρη μου μαζί….τη Λήδα μου ,τι τράβηξε κι αυτό το έρμο,  και πήγα στον Αριστείδη , με τον οποίον εδώ που τα λέμε κρατούσε καιρό το νταραβέρι , και ψάχναμε τρόπο να  φύγω από το σπίτι και να μείνουμε μαζί, αλλά έλα που τα πράγματα πήρανε από μόνα τους τη δική τους τροπή και δε χρειάστηκε να κάνω το παραμικρό.  Εδώ που τα λέμε ωραίες στιγμές πέρασα και με τους δυο , ταξιδάκια στο εξωτερικό , ακριβά ρούχα , αυτοκίνητα , να ‘ναι καλά εκεί που βρίσκονται τώρα .Επίσης το πιο σημαντικό, δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά κι έτσι έχω μόνο μια κόρη που την υπεραγαπώ , πραγματικά δεν ξέρω αν θα άντεχα να μεγαλώσω κι άλλα παιδιά. Αχ! αυτά για απόψε , μα καλά, πότε τελείωσαν  και το μπουκάλι και ο πάγος και ο δίσκος , χαμπάρι δεν πήρα.  Κιχ  !