Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Περίεργα όνειρα


Απόψε είδα στον ύπνο μου είδα την γιαγιά μου την Βενεδικτίνη, ήταν όπως την γνώρισα , μια καλοσυνάτη γριούλα. Μου έπιασε κουβέντα και άρχισε να  μου  δίνει συμβουλές  επισημαίνοντας  τα λάθη που έκανα  και που συνεχίζω να κάνω στην προσωπική μου ζωή. Λάθη! Tι λάθη μπορεί να κάνει μια γριά ογδόντα ετών και αν πραγματικά κάνει κάποια, τι συνέπειες θα μπορούσαν να  έχουν στη μελλοντική της ζωή;   

Το ίδιο πράγμα έκανε και η κόρη μου η Λήδα, που ήρθε προχθές στο σπίτι μου για καφέ και άρχισε το κήρυγμα .

- Να σοβαρευτείς μου λέει, να σοβαρευτείς, έχεις εγγόνια της παντρειάς, τα οποία πρέπει να τα σεβαστείς, να μη τα κάνεις να ντρέπονται για σένα!

Δε με αφήνεται στην ησυχία μου  όλοι σας, ζώντες και πεθαμένοι; Η ζωή είναι δική μου, και θα την κουμαντάρω όπως εγώ ορίζω.

Το περίεργο στην υπόθεση είναι, ότι την γιαγιά μου είχα να τη  δω στον ύπνο μου πολλά χρόνια. Και εμφανίστηκε χθες το βράδυ απρόσκλητη, έτσι ξαφνικά !

Τι περίεργο πράγμα, μικρό κοριτσάκι ήμουν όταν έφυγε η γριά Βενεδικτίνη και τώρα που μιλάμε, είμαι στην ηλικία της, στην ηλικία δηλαδή που πέθανε! Ήρθε ο καιρός που είμαι κι εγώ μια γριούλα . Μια γριούλα ογδόντα ετών, που συνεχίζει,  σύμφωνα  με τους άλλους, να κάνει λάθος επιλογές, με αδιευκρίνιστες επαναλαμβάνω συνέπειες στη ζωή της. Ούτε για δουλειά ψάχνω, ούτε να παντρευτώ θέλω, ούτε υποψηφιότητα για βουλευτής θέλω να βάλω. Aπλά, θέλω να περνάω καλά και να απολαύσω όσο γίνεται καλύτερα τα χρόνια που χάρισε ο Θεός … τόσο μεγάλη αμαρτία είναι αυτό;

2 σχόλια:

Αθηναίος είπε...

Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι μόνοι
μας ερχόμαστε και μόνοι μας
φεύγουμε που σημαίνει ότι
είμαστε τα μοναδικά αφεντικά
του εαυτού μας και τον κάνουμε
ότι θέλουμε!
Αυτό θα λες σε αυτούς που
σε ...συμβουλεύουν.

Ιουστίνη Καρρά είπε...

Να ξερες γλυκέ μου πόσο σιχαίνομαι τις συμβουλές.