Πολλές φορές στέκομαι απέναντι στον καθρέφτη και φοβάμαι να κοιτάξω τον εαυτό μου στα μάτια , δεν μπορώ να αντικρίζω συνεχώς τη γέρικη αυτή μορφή, μια γριά γεμάτη ρυτίδες που υποφέρει από οστεοπόρωση αλλά που θέλει να ζήσει , θέλει να νιώσει ξανά νέα και ζωντανή , γι'αυτό πέφτω στην παγίδα και κάνω πράγματα που δεν αρμόζουν στην ηλικία μου, πόσο πολύ τη σiχαίνομαι αυτή τη λέξη "αρμόζουν".....
Λυπάμαι πραγματικά που δε μπορώ να συμβιβαστώ με αυτή την εικόνα και δεν μπορώ να τιθασεύσω την μικρή Ιουστίνη που κρύβεται καλά μέσα μου ,ένα μικρό κοριτσάκι που ενώ πέρασε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια ,θέλει τώρα να απολαύσει όσα της στέρησαν μικρή, έστω στα λίγα χρόνια που απέμεναν στην μεγάλη Ιουστίνη!
....Αι σιχτίρ ψυχοπλακώθηκα πάλι
2 σχόλια:
Γιαγιά Ιουστίνη στο κέικ πόσο μπέικιν βάζετε; Θέλω να χρησιμοποιήσω αλεύρι για όλες τις χρήσεις και όχι φαριναπ.
Καλή μου τι μου λές; Δεν έχω φτιάξει ποτέ μου κέικ...Μπορείς να το αγοράσεις από το φούρνο της γειτονιάς σου με μόλις 3 ευρώ...
Δημοσίευση σχολίου