Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Ο Τετραγωνισμός Του Κώλου


Χθες πήγα για μπάνιο με την εγγονή μου, η οποία θυσίασε ολόκληρη Κυριακή για μένα , βλέπετε με αγαπάει πολύ ή τουλάχιστο έτσι πίστευα !
Εγώ φόρεσα το καινούριο μου μαγιό , πανάκριβο και πολύ αποκαλυπτικό. Αλλά τι το ήθελα , με αυτό που άκουσα καλύτερα να φορούσα κελεμπία .
Στη συγκεκριμένη παραλία συχνάζουν πιο πολύ οικογένειες και άτομα πιο μεγάλης ηλικίας . Τα τεκνά και οι πιτσιρίκες σπανίζουν.
Παρατηρώντας λοιπόν τον κόσμο η μικρή , τι γυρνάει και με ρωτάει;
«ρε γιαγιά , γιατί ο κώλος , όσο μεγαλώνει κάποιος ,γίνεται τετράγωνος και πλατύς;».
Τι να απαντήσω η έρμη , έβαλα τα μαύρα μου γυαλιά και ξάπλωσα να απολαύσω τον ήλιο . Το σκασμένο ας περίμενε να κάνω πρώτα καμιά βουτιά και μετά να ξεστομίσει το δηλητήριό της .


Όταν ένας κώλος είναι τετράγωνος και πλατύς, είναι μια χαρά . Όταν όμως γίνεται σαν χιλιοχρησιμοποιημένο σφουγγάρι , τότε είναι για κλάματα, σκέφτηκα.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Προς ανωνύμους...




Ανώνυμα μωρά μου,

μην σκίζεστε άλλο και μην στέλνετε αδίκως ανώνυμα τις βρισιές σας, γιατί σας έχω γραμμένους και σας και τις βρισιές σας στα παλαιότερα υποδήματά του.

Ανέκαθεν σιχαινόμουν ανθρωπάκια χωρίς τσουτσούνια, χαμένα μέσα στην ανωνυμία, φωνούλες ανύπαρκτες που δεν τολμούσαν να σηκώσουν την φωνή τους ποτέ και να πουνε πώς λέγονται. Αγοράκια που το παίζουν αντράκια στη γυναικούλα τους και τη νύχτα ψωνίζονται σε πάρκα και πλατείες.

Με τέτοια σιχαμερά όντα λοιπόν, δεν ασχολείται η Ιουστίνη. Και επειδή αντράκια μου ανώνυμα, όλα σας διαθέτετε και blog, γράψτε μου άν τολμάτε ώς blogger για να έχετε εδώ και χώρο, και απαντήσεις και διάλογο.

Διαφορετικά, μονόδρομα γαμοσταυρίδια, ξέρω και γω να ρίχνω άμα θέλω αλλά δεν θέλω. Και ό,τι θέλω να πω το λέω ώς Ιουστίνη Καρρά που είναι και το αληθινό μου όνομα στην αστυνομική μου ταυτότητα.

Για ανώνυμα βρισίδια, υπάρχει blog, τραβάτε εκεί...ούστ

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Ανώνυμοι έλληνες ρατσιστές....



Ο ανώνυμος έλλην ρατσιστής, πιστεύει ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες.

Για τον έλληνα ρατσιστή και δη ανώνυμο, ο μετανάστης :
- του παίρνει τη δουλειά
-του τρώει το ψωμί
-τον κλέβει
-τον σκοτώνει
-του πηδάει τη γυναίκα
-του πηδάει την κόρη
-παντρεύεται ο άντρας της την αλλοδαπίτα και του τρώει την περιουσία αυτή η ξύπνια τσούλα

Άρα:
Ο μετανάστης είναι πολύ έξυπνος, έχει καταφέρει πάρα πολλά και πρέπει εσύ βλαμμένε που τα νομίζεις αυτά, να τον κάνεις παρέα για να μάθεις τίποτα και να τα κάνεις και συ.


Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Μια κλεφτή ματιά στη άλλη άκρη του τούνελ


Ίσως αυτό που ξεστόμισα για το κοράνι τελευταία, να μη μου βγήκε σε καλό. Το ίδιο βράδυ , που έγραψα το σχετικό κειμενάκι , ανέβασα πίεση . Άρχισα να νιώθω μια δυσφορία , ο πανικός με είχε κυριεύσει , είπα « πάει αυτό είναι το τέλος» . Ευτυχώς κατάφερα και πήρα το 166 , να ’ναι καλά τα παιδιά φτάσανε αμέσως.

22 η μεγάλη . Οι γιατροί φοβηθήκανε για εγκεφαλικό. Ξαπλωμένη στα επείγοντα , ήμουν παραδομένη στα χέρια των γιατρών και των νοσοκόμων. Ευτυχώς όλα πήγαν μια χαρά , και τα πάντα μέσα στο κεφάλι μου παρέμειναν στη θέση τους.

Στο νοσοκομείο κάθισα δυο μέρες περίπου, προληπτικά . Συγνώμη για την έκφραση , αλλά είχα χεστεί επάνω μου. Πρώτα φορά ένιωσα πραγματικά ότι θα πεθάνω και πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι ο θάνατος έρχεται τόσο ξαφνικά και απρόσκλητα . Για το πότε περνάς στην απέναντι όχθη, ούτε που το καταλαβαίνεις.

Γι’ αυτό , λοιπόν δεν πρέπει να σπαταλάμε στιγμή σκεφτόμενοι τη μοιραία αυτή στιγμή. Ο μαυροντυμένος τύπάκος θα έρθει στην ώρα του, άλλωστε ποτέ δεν ξέχασε κανέναν.

Θα πρέπει να τονίσω ότι αυτό που μ’ έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ετοιμαζόμουν να δω τα ραδίκια ανάποδα ,ήταν τα μάτια της κόρης μου .Δε θυμάμαι να τα ξαναείδα τόσο τρομαγμένα . Θα ήταν μεγάλο πλήγμα γι’ αυτήν ,αυτός ο αποχωρισμός .Μπορεί να μην είχαμε ποτέ την τέλεια σχέση αλλά δεν έπαψα ποτέ να είμαι η μάνα της , ο μοναδικός δικός της άνθρωπος.